وقتی که تنگ غروب بارون به شیشه می زنه... همه غصه های دنیا توی سینه منه... توی قطره های بارون می شکنه بغض صدام... دیگه غیر از یه دونه پنجره هیچ چیز نمی خوام... پشت این پنجره می شینم و آواز می خونم... منتظر واسه رسیدنت تو بارون می مونم... زیر بارون انتظارت رنگ تازه ای داره... منم عاشق ترم انگار وقتی بارون می باره...
بعضی وقت ها که میای سر روی شونم می ذاری... تموم غصه ها رو از دل من برمی داری... اما این فقط یه خوابه... خواب پشت پنجره... وقت بیداری بازم غم می شینه تو حنجره... غم می شینه تو حنجره...
سلام... نه! بهتره بگم خداحافظ...
تا کی باید تو این مملکت از بعضی ها ضربه بخوریم؟ نمی خوام حرف سیاسی بزنم... اما شکست بدی خوردم... دانشگاه سراسری رشته ای که باید 100% قبول می شدم قبول نشدم و مدیریت بازرگانی دانشگاه تهران قبول شدم... اما کی باید جواب بده چرا؟ مساله اینه که کسی جواب نمی ده... اصلا کسی نیست که جواب بده... تا کی سهمیه دارها باید جامون رو تو دانشگاه بگیرن؟ آخه تا کی...؟ بی خیال... سرتون رو درد نیارم... من واقعا شکست بدی خوردم... دیگه حوصله خیلی کارها رو ندارم... تصمیم گرفتم تو وبلاگ هم فعلا چیزی ننویسم... اگه کمی و کاستی ای دیدید به بزرگی خودتون ببخشید... ان شاالله بعدا که وضع و اوضاعم بهتر شد کار جدیدی شروع می کنم و سعی می کنم کاستی ها رو کم کنم...
برای اختتامیه وبلاگ آلبوم شاهکار استاد قمیشی رو برای دانلود می ذارم... مطمعنم که خوشتون میاد!
با تشکر از سرزمین دات ارگ
از همه دوستانی که با نظرها و پیشنهادها و میل هاشون منو راهنمایی کردن ممنونم.
موفق و پیروز باشید... خداحافظ
سعید عطایی
:جستجو